Dzisiejsze święto - Dzień Edukacji Narodowej, upamiętnia rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej, utworzonej z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i zrealizowanej przez Sejm Rozbiorowy w dniu 14 października 1773 r. Potocznie, dzień ten nazywany jest Dniem Nauczyciela, jednak zgodnie z ustawowym zapisem "Dzień ten uznaje się za święto wszystkich pracowników oświaty". Spotkaliśmy się dzisiaj, by wspólnie świętować. My – pracownicy oświaty, oraz dzieci i młodzież, którym, na co dzień służymy. Oświata, to wychowanie i edukacja. Jesteśmy placówką, w której realizowany jest ministerialny program edukacji i katolicki model wychowania. Po wielu latach ponurej egzystencji w socjalistycznym bloku sowieckim, znalazło się w nas, Polakach, dość wrażliwości i tęsknoty za prawdziwą wolnością, by usłyszeć wołanie Jana Pawła II: "Wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież. Wołam z całej głębi tego Tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!". Znalazło się również dość przestrzeni duchowej, by Bóg mógł dokonać tej bezprecedensowej odnowy. Dzisiaj pracujemy dla wspólnego dobra Zjednoczonej Europy. Pragniemy jednak oprócz codziennej pracy, zanieść Europie Tego Ducha, który odmienił oblicze naszej ojczyzny. Pragniemy w drodze do cywilizacyjnej nowoczesności, nieść wartości, które stanowiły fundament wspólnego europejskiego domu. Życzę dzisiaj wszystkim wiele uśmiechu, by ta radość rozjaśniała szarą codzienność, podobnie jak przysłowiowy "kaganek oświaty" rozjaśnia mroki niewiedzy.

Wszystkiego Dobrego!

                                                                                    Dyrektor
                                                                       mgr Barbara Ziółkowska